Nieuwsbericht

Angelieke Huisman van ut Huus in Olst-Wijhe: “Maatschappelijk vastgoed is het derde thuis voor de samenleving”

Profielfoto van Harrie Kiekebosch
8 mei 2020 | 2 minuten lezen

“We moeten nu midden in deze crisis naar creatieve oplossingen kijken, naar hoe we straks met ons maatschappelijk vastgoed willen omgaan”, zegt Angelieke Huisman, directeur-bestuurder van ut Huus in Olst-Wijhe, “niet meer dat in de school alleen overdag het licht aan is en aan de overkant van de straat in het buurthuis alleen ’s avonds.”

ut Huus herbergt kulturhus Het Holstohus in Olst, sporthallen en multifunctionele ruimtes op ’t SPOC in Wijhe en het Infocentrum IJssel in Den Nul. “We nemen ook een flink deel van het welzijnswerk van Olst-Wijhe voor onze rekening, voor inwoners van 0 tot 80 jaar. Daarnaast ondersteunen we vrijwilligersorganisaties in de sectoren cultuur en sport. Want ut Huus is niet alleen stenen, het heeft ook een ziel, het gaat over mensen.”

“We zijn een ondernemende instelling en je kunt gerust stellen dat we daar nu feitelijk voor worden bestraft. Om meer financiële armslag te hebben, verhuren we onze ruimtes aan de commerciële wereld, tegen commerciële tarieven. Dat maakt het mogelijk met professionals te werken. Alle winst vloeide terug naar de samenleving, zodat we ’s avonds tegen gunstige tarieven lezingen, cursussen, koren en wat al niet onderdak bieden. Maar die commerciële inkomstenbron kwam van de ene op de andere dag droog te liggen. Dat kost per direct duizenden euro’s per maand.”

Gedeputeerde Roy de Witte spreekt over nu noodverbanden leggen, daarna puinruimen, vervolgens de toekomst in. Huisman heeft vierkante ogen van de zoomvergaderingen over die noodverbanden en het puinruimen. “Met een beetje creativiteit kunnen we ons wel voorbereiden op het nieuwe normaal voor de komende paar jaar. Die anderhalve meter redden we denk ik wel. Met strepen op de grond en schermen tussen de stoelen. Maar hoe lang moeten we verder met dat tijdelijke abnormaal? Een paar jaar? Dan gaan we daar niet zonder kleerscheuren vanaf komen, zo simpel is dat.”

Huisman zit in de provinciale denktank die intussen over de wederopbouw nadenkt: “We moeten eerst anders durven kijken. Wat brengt het maatschappelijk vastgoed ons op en niet alleen wat kost het. Want die opbrengsten zijn onbetaalbaar. Aat Vos spreekt van het derde thuis. Dat is de plek waar je naast thuis of op werk en school, het liefst verblijft. Waar je sport, de krant komt lezen, een kop koffie drinkt, mensen ontmoet. Wij zijn zo’n derde thuis en we proberen daar de ‘botskans’ te vergroten, dat mensen elkaar ontmoeten, dat er nieuwe verbanden ontstaan. Vanuit het welzijnswerk worden er boodschappen gedaan voor anderen, regelen we vervoer voor elkaar, komt mantelzorg tot stand, vangen we kinderen op met een beperking. Dat valt nu allemaal weg. Dat kan natuurlijk niet. We moeten onderstrepen hoe belangrijk die functie is voor een samenleving.”

Voor Huisman volgt daar uit dat je goed moet nadenken over het maatschappelijk vastgoed. “In Olst én Wijhe worden nu nieuwe basisscholen gebouwd. Laat dat nu multifunctionele accommodaties worden, met overdag de school er in en ’s avonds iets anders. Of kijk hoe je de school kunt integreren in wat er al aan gebouwen staat. Dan wordt het maatschappelijk vastgoed ook echt van de samenleving. Maar het gevaar van zo’n crisis is juist dat iedereen zich terugtrekt op zijn eigen werkveld, dat je toch weer te kleinschalig gaat denken. Wat is het je waard elkaar echt tegen te komen in dat derde thuis? Het is nu de goede tijd daar over na te denken!”

Angelieke Huisman heeft creatieve ideeën over het weer van start gaan, maar ze wil daar nog niets over kwijt. “Wij hebben de eerste bonen al in de pot gedaan. Ik daag anderen uit dat ook te doen. En dan weet ik zeker dat we met een mooi plan de toekomst in kunnen. Klinkt een beetje als een cliffhanger hè, maar ik beloof je dat er een mooi plan uitrolt. Als iedereen meedoet tenminste!”