Vrijwilligers: Syrische Mohamad en Hasan zetten zich in voor alle bezoekers
Ze kwamen allebei vanuit het asielzoekerscentrum naar InBeeld, de grootste koffiekamer in de gemeente Hardenberg. Om er even uit te zijn, kennis te maken met Nederland en de taal beter te leren. Nu zetten Mohamad Ezzldeen (27) en Hasan Alsalka (20) zich er beide enthousiast in als vrijwilliger. ‘In het AZC raak je alleen maar verveeld en depressief. Hier ontmoet je andere mensen en leer je de taal veel beter dan uit een boek’.
Bij InBeeld kunnen bezoekers meedoen aan allerlei activiteiten, zelf iets organiseren of gewoon er zijn. De bezoekers zijn van alle leeftijden en van diverse afkomst. Vrijwilligers, studenten, sociaal werkers en bezoekers ontmoeten elkaar in een ongedwongen sfeer.
De twee jonge mannen uit Syrië komen er graag. En ze zijn ervan overtuigd: als je je actief inzet in de samenleving, is dat voor jezelf ook beter. Mohamad is twee jaar in Nederland. Hij werd door andere bewoners van het AZC attent gemaakt op InBeeld. ‘Ze zeiden dat het een fijne plek is. Als je in het AZC zit, heb je geen idee hoe het gaat in Nederland. En je kunt de taal wel leren met video’s, maar praten met echte mensen werkt veel beter. Het is hier gezellig en leerzaam’. Zo ervaart Hasan, die bijna drie jaar in Nederland is, het ook. ‘Als ik mensen zie die hier voor het eerst komen denk ik: wij hebben hier al heel veel geleerd’.
Mohamad helpt asielzoekers met de Nederlandse taal en is sportbegeleider in het Wereldgozerproject voor kinderen van de internationale schakelklas. Hasan zet koffie en helpt met klussen als schoonmaken en opruimen. Ook hij vertaalt voor nieuwkomers. Je zou denken dat het voor hen fijn is om samen in hun moedertaal te praten, maar ze spreken met elkaar ook Nederlands. ‘Dan leren we ook weer van elkaar’.
Ze moesten beide wel wennen aan de directheid van Nederlanders. ‘Jullie zeggen wat je bedoelt, bij ons gaat dat meer met een omweg. Maar nu vinden we dat fijn’. En als Nederlandse bezoekers dialect praten, is het ook wel een gepuzzel. ‘Dat lijkt wel een andere taal! Maar nu verstaan we dat ook wel’.
Hasan wacht na drie jaar nog op het eindoordeel van de IND omdat hij via Denemarken hier kwam duurt de administratieve rompslomp langer. Hij wil graag decorontwerper worden. Mohamad heeft inmiddels wel een status en wil studeren voor HR-manager aan Hogeschool Windesheim. De twee zijn actieve ambassadeurs voor een baan én voor vrijwilligerswerk. ‘Nederland zegt: jullie kunnen hier komen en leren. Maar dan moet je wel meedoen. Leer de taal en ga werken, dan hoor je er het snelste bij’.
