Nieuwsbericht

‘Een plek om jezelf te zijn is heel erg nodig!’ Een kijkje bij vrijwilligersproject Algoed

Net buiten het grijze industrieterrein van Hengelo Zuid ligt als een groene oase Landgoed AlGoed. Een paar reeën springen weg, een ooievaar vliegt over. Kinderen plukken de gele kopjes van de paardenbloem om stroop te maken. De rust van de historische Twentse hoeve doet de dagelijkse ratrace verbleken en dat is precies wat de mensen achter het landgoed wilden bereiken.

Profielfoto van Marjanne Teunissen
26 april 2021 | 3 minuten lezen
‘Ik merk dat zoveel mensen niet goed tegen onze dolgedraaide maatschappij kunnen. Een plek als deze, waar mensen kunnen uitblazen en zichzelf zijn, is juist nu heel erg nodig.’ Angelien Hoppen woont sinds 2014 op Landgoed AlGoed, een BuitenBuurtHuis geheel gerund door vrijwilligers.   We zijn geen anti-beweging’, benadrukt Angelien. ‘Daar gaat het ons helemaal niet om. We staan juist open voor samenwerken en van elkaar leren. Maar de huidige samenleving is een soort ratrace. Je moet aan allerlei eisen voldoen: een opleiding, een baan, hypotheek, gezin en auto. Ik deed er zelf ook aan mee, totdat ik tien jaar geleden in een persoonlijke crisis terechtkwam.’

Angelien merkte in die stressvolle periode dat ze veel baat had bij rust. ‘Ik wilde ruimte om te ademen en stil te staan bij wat er in mijn leven gebeurde. Toevallig kwam ik hier terecht, doordat ik op het landgoed een workshop volgde, en ik vond hier een plek om te her-ademen. Ik zag ook hoe het leven ánders kon. Het drong tot me door dat, als ik qua economische levensstandaard een stap terug kon doen, ik er vrijheid voor terug zou krijgen.’

Ze raakte vergroeid met Landgoed AlGoed. Als vrijwilliger kwam ze vaak langs en soms bleef ze overnachten. ‘Ik dacht in eerste instantie dat ik wel workshops kon gaan geven, maar mijn organisatietalent en -ervaring bleken hier ook nuttig te zijn.’ Uiteindelijk werd Angelien één van de vijf mensen die permanent op Landgoed Algoed wonen. Samen voerden ze een professionaliseringsslag door.

Angelien: ‘Het Landgoed is in 2000 opgericht als burgerinitiatief, waarbij de oprichter een welkome plek wilde creëren waar mensen elkaar ontmoeten en zichzelf kunnen zijn. De eerste jaren stonden vooral in het teken van bouwen. Letterlijk. Daarna kwam de fase die ik ‘2.0’ noem. We werden een stichting en begonnen te kijken naar de toekomst. We zijn nu een stuk professioneler, hebben bijna zestig vrijwilligers en een mooi gevulde activiteitenkalender. Op het terrein is ook een kleinschalige dagbesteding, waarmee we nauw samenwerken. We zoeken naar een antwoord op de vraag hoe wij onze mooie welzijnsplek kunnen borgen en een duurzame plek in de maatschappij kunnen geven, zónder onze eigenheid te verliezen.’
Ze vindt het heel belangrijk om samen te werken en om kennis te delen en kwam in contact met de Twentse Noabers en 4D. ‘Ik sloot me aan bij de leerkring met andere vertegenwoordigers van burgerinitiatieven, die tegen dezelfde kwesties aanliepen. De overheid wil meer eigen initiatief van burgers op het gebied van welzijn en zorg voor elkaar, maar in de praktijk vinden ze een stichting zoals wij zijn best lastig. We passen niet in een hokje en dus niet in het systeem.’ Twentse Noabers en 4D helpen de brug te slaan naar de overheid.  ‘Zij vertalen onze kwaliteiten naar ‘overheidstaal’, zodat er een dialoog  ontstaat en erkenning en waardering.’
‘Ik zie hier soms vrijwilligers komen die in het begin iedereen op afstand houden en ook zeggen “laat mij maar met rust”.  We zoeken dan samen naar  een passende taak op het landgoed, zoals zorgen voor de dieren, de tuin of het doen van onderhoudsklussen. Pas na een tijdje, als ze weten dat het hier veilig is, komen de verhalen en die zijn vaak heel indrukwekkend. Iedereen heeft een rugzak, zeggen wij wel eens, maar hier zetten mensen hem geregeld even naast zich neer. Mensen die in onze hectische maatschappij in de knel komen, komen hier weer bij zichzelf. Mensen die zich verloren voelen, hebben hier structuur en een praatje, krijgen waardering en gaan voldaan naar huis. Ik ben er van overtuigd dat we veel zorgkosten besparen door wat we hier samen neerzetten.’

Sommige hulpverleningsorganisaties verwijzen hun cliënten door naar Landgoed AlGoed voor vrijwilligerswerk. Andere mensen komen via de vrijwilligersbank of via via. De organisatie en begeleiding regelen de coördinatoren met elkaar. Om de onkosten te dekken, verhuurt AlGoed ruimte en organiseert zij activiteiten op het gebied van verbinden en persoonlijke groei. Naarmate het aantal vrijwilligers dat er een zinvolle tijdbesteding vindt toeneemt, worden inkomstenbronnen zoals verhuur echter lastiger te organiseren en groeit de behoefte aan een vorm van financiële ondersteuning.

De coronacrisis maakt de financiële kwestie opeens urgent. De vaste lasten van het landgoed lopen door, terwijl er een streep door het activiteiten- en verhuurseizoen gaat. Samen met 4D en Twentse Noabers kijkt AlGoed nu voor welke fondsen en subsidies het landgoed in aanmerking komt. ‘Het is fijn om niet op een eilandje te zitten, maar samen met bijvoorbeeld andere initiatiefnemers te kunnen sparren. Wel met behoud van ons eigen karakter, want we zijn onze eigen unieke plek en dat moet zo blijven!’

 

Meer weten?  www.landgoedalgoed.nl